Australië - 13-01-2018 t/m 2-2-2018

Wat een mega groot land is Australië! Om de beurt rijden we de 3026 kilometer door de outback van Adelaide naar Alice Springs en vervolgens naar Darwin. Ons verbazend over de grote, lege vlaktes, de hitte en de grote hoeveelheid dode kangoeroes langs de weg, waarvan sommige niets meer zijn dan het overgebleven skelet. Maar voordat we jullie meenemen naar The Red Centre en Top End komen we eerst nog langs de Great Ocean Road.

Great Ocean Road

Op zondag 14 januari beginnen we onze route langs de bijzondere rotsformaties van de Great Ocean Road. De Great Ocean Road begint onder Melbourne, in het kustplaatsje Torquay. Deze weg loopt, zoals de naam al zegt, langs de kust tot het plaatsje Warnambool. Met een helderblauwe lucht en een azuurblauwe zee zijn de zandkleurige rotsformaties prachtig om te zien. De volgende dag was het helaas tot begin van de middag bewolkt, waardoor de zee een grijsachtige kleur had. Toen we bij de Twaalf Apostelen aankwamen, kwam de zon gelukkig net even door! Van de Twaalf Apostelen zijn er nog maar een paar over, de rest is weggevaagd door de regen en de harde golven. Naast de Twaalf Apostelen hebben we ook de Londen Brigde, The Grotto en Bay of Islands bewonderd bij de verschillende uitzichtpunten.

Pink Lake

Na de Great Ocean Road zijn we het binnenland ingereden voor een bezoekje aan een roze meer in het plaatsje Dimboola. Door de enorme hitte en droogte stond er geen water in het meer, waardoor er een roze zoutvlakte overbleef. Erg mooi en indrukwekkend om te zien en overheen te lopen!

Adelaide

Door de enorme hitte op deze dagen hadden we besloten Adelaide over te slaan en in plaats daarvan de koelte van een zwembad op te zoeken in de buurt van de stad. Op de camping raakten we aan de praat met onze Australische buren die ons heel lief hun extra partytent leenden voor wat schaduw. Zij adviseerden ons een aantal mooie plekjes en een gratis parkeerplaats in Adelaide en zodoende waren we de volgende dag toch nog onderweg naar de stad. Om 10.00 uur ’s morgens liepen we door de snikhete straten en al snel hebben we verkoeling gezocht op de Central Market. In Adelaide werd de Tour Down Under gehouden, dus na een bezoekje aan het dorp van de wielrenners zijn we weer gauw in de verkoelende airco van de camper gestapt.

Clare Valley

De oudste wijnregio van Australië bevind zich in de Clare Valley. Daar heb je de mogelijkheid om een 17 kilometer lange Riesling Trail te fietsen. Op zaterdag 20 januari hebben wij vanaf de camping een deel hiervan gefietst en onderweg lekkere wijntjes geproefd. We zijn er inmiddels wel achter dat we totaal verschillende smaken hebben qua wijn, wat het met de aanschaf van een fles nog weleens lastig maakt. 😉 Raymon was dit keer de gelukkige en hij nam een lekkere wijn mee voor in de camper.

      ​

De Outback en Uluru

Op 21 januari hebben we in Port Augusta heel veel eten en water ingeslagen, want de komende 1500 kilometer zouden we geen supermarkten meer tegenkomen. We begonnen namelijk aan de lange tocht door de outback naar de Uluru. Na een overnachting in Coober Pedy, waar de lokale bewoners onder de grond slapen en veel Opaal wordt gevonden, vervolgden we onze weg naar de Uluru, ook wel Ayers Rock genoemd. We waren net op tijd voor de zonsondergang met een mooi uitzicht op de rots. De volgende ochtend zijn we om 5.00 uur opgestaan om ook de zonsopgang mee te maken. Door de verschillende belichtingen van de zon lijkt het net of de rots van kleur verandert. Ook zijn we zo vroeg opgestaan, zodat we de 10 kilometer lange wandeling om de Uluru konden maken. Wegens de hitte wordt deze wandeling ’s morgens om 11.00 uur gesloten. Om 9.30 uur stonden we weer naast de camper met de veronderstelling dat we nog nooit voor 9.30 uur al eens 10 kilometer hadden gelopen, primeurtje! 😉 (Mocht je je afvragen wat voor sexy netjes we op ons hoofd hebben... die zijn voor de vliegen, daar stikt het hier namelijk van. Thanks to Maria en Rob!)

Kings Canyon en Alice Springs

Na een overnachting op een camping/kamelenhouderij hebben we een bezoekje gebracht aan de Kings Canyon. Ook ditmaal konden we door de hitte niet alle wandelingen lopen, dus hebben we een klein stuk door de canyon zelf gelopen tot ons pad werd geblokkeerd door een wegversperring. Door harde regenval waren er rotsblokken op de uitkijkpunten gevallen.

Vanuit de Kings Canyon is er een weg die via de West MacDonnell Ranges naar Alice Springs loopt. De enige andere mogelijkheid om in Alice Springs te komen is een heel stuk terugrijden naar het zuiden om de grote snelweg weer te bereiken. Hier hadden we natuurlijk geen zin in en daarom besloten we de alternatieve route te nemen. Deze bleek off-road te zijn en alleen toegankelijk voor een 4-wheeldrive. In Nieuw-Zeeland hadden we ook al een stuk off-road gereden dus we besloten een gokje te wagen. Op de weg was heel veel ‘corrugation’, kleine hobbeltjes achter elkaar die de hele camper deden trillen. Na 30 kilometer werd het schudden zo erg dat we dachten dat hij uit elkaar zou vallen. We zijn met klamme handjes omgekeerd, terug naar de verharde weg. Alle respect voor Raymon dat hij het zo goed onder controle wist te houden! Om 19.00 uur kwamen we uiteindelijk aan in Alice Springs. Op 25 januari konden we eindelijk weer boodschappen doen en hebben we een dagje aan het zwembad vertoefd om weer op te laden voor de volgende duizenden kilometers richting het noorden!

West MacDonnell Ranges

Op 26 januari waren dan ook eindelijk de West MacDonnell Ranges aan de beurt. We hebben een bezoekje gebracht aan de Ellery Creek Big Hole en we hebben een hele steile klim gedaan voor een mooi uitzicht over de gorge. Normaal gesproken loopt hier een rivier doorheen, maar door de hitte stond het droog. Hierna zijn we naar Standley Chasm geweest. Dit zijn twee hoge rotsen met een smal pad ertussen, heel mooi om te zien! Tot slot zijn we naar een uitzichtpunt over Alice Springs gereden om vervolgens weer een duik in het zwembad te nemen.

Devils Marbles

Op 27 januari beginnen we aan de tocht naar Darwin. Om de beurt rijden we ongeveer 200 à 300 kilometer en we wisselen voordat de kramp in onze enkels schiet. We hebben namelijk geen cruise control… ☹ Onderweg komen we langs de Devils Marbles. Voor de Aboriginals zijn dit de eieren van de regenboogslang, maar in feite is het ontstaan vanuit een laag hard geworden maga en door verwering van water en wind. 

Darwin

Verder naar het noorden begint de lucht steeds donkerder te worden en de buien worden steeds heftiger. Onze eerste stop is Mataranka waar we een middag door willen brengen in de natural springs. Bij aankomst wordt ons gelijk duidelijk dat een middagje relaxen er niet in zit. De springs zijn helemaal overstroomd en zelfs de camping is niet meer te bereiken, dus stappen we weer in de camper. Dit keer op weg naar Katherine en het Nitmiluk National Park. Daar komen we erachter dat heel veel tours zijn afgelast in het ‘natte’ seizoen, dus besluiten we de volgende dag door te rijden naar Darwin. In Darwin zijn we lekker uiteten geweest, omdat we op 29 januari twee jaar samen waren. Die middag en avond barst het noodweer los. Wegen overstromen door de hevige regenval en we krijgen een S.O.S. bericht dat er een dam dreigt door te breken van een meer. Voor 30 januari hadden we een Jumping Crocodile tour geboekt, maar aangezien er meer dan 600 mm regen was gevallen en de rivier dreigde te overstromen, ging het helaas niet door. We hebben toen besloten om terug naar het zuiden te rijden, voordat het zo erg zou worden dat de hoofdweg zou overstromen en we vast zouden komen te zitten in Darwin. Met alle overstromingen worden de gebieden extra gevaarlijk, doordat de krokodillen overal heen kunnen. Onderweg hebben we nog zulke heftige regen- en onweersbuien gehad dat we langs de kant van de weg stil moesten gaan staan, maar na zo’n 200 kilometer werd de lucht weer iets lichter. Wel hebben we ons de hele weg verbaasd over de hoeveelheid water langs de weg, in de weilanden en in de rivieren zo hoog dat het bijna over de bruggen heen liep!

Cairns

In drie dagen hebben we de 3000 kilometer gereden van Darwin naar Cairns. Naast de uitgestrekte landschappen van de outback was er helaas weinig te zien of te ondernemen.

Wel hebben we op 31 januari de Blauwe Superbloedmaan gezien. Dit fenomeen is 37 jaar geleden voor het laatst voorgekomen. Blauw staat voor de tweede volle maan in de maand, supermaan is het moment dat de maan het dichtst bij de aarde staat en bloedmaan is een maansverduistering. Op de camping waar we dit prachtige verschijnsel hebben gezien, liepen de kangoeroes ’s avonds om ons heen. Er was ook een heel groot mannetje bij van minstens 1.70 meter!

De afgelopen weken kwam heimwee naar thuis, een avondje stappen met vrienden en zelfs een uurtje naar de sportschool toch wel een beetje opspelen. Op momenten dat het even niet meezit, we zulke lange stukken moeten reizen, het bloedheet is of we ons gewoon niet zo fit voelen zijn we blij dat er internet is en we even kunnen WhatsAppen of Skypen. Het reizen is fantastisch en we genieten, maar thuis is het ook gewoon fijn! De komende weken hoeven we gelukkig niet meer zoveel kilometers te maken en gaan we weer super leuke dingen doen! Te beginnen met duiken bij het Great Barrier Reef!!!! 😊

Wist je dat:

• We bij de Great Ocean Road 94 dollar (ruim €60,-) hebben moeten betalen voor een camping en daar was al 10% korting vanaf, belachelijk!
• Je bij de grensovergangen van de staten kan worden aangehouden op het bezit van fruit en groenten. Ze zijn hier als de dood dat je fruitvliegjes meeneemt van de ene naar de andere staat.
• We bij de Aldi ongeveer de helft goedkoper uit zijn met boodschappen doen dan bij andere supermarkten. Vooral wijn en appelciders zijn heeel goedkoop!
• We appelmoes hebben gegeten, dat heet hier applesauce.
• Het illegaal is om in Australië zonder helm op te fietsen. Daar wees een politieagent Raymon op tijdens de wijnproeverijen. 😉
• Je in de outback naar de tegenliggende auto’s zwaait.
• We onze eerste (en hopelijk laatste) slang hebben gezien.
• Er in de outback vrachtwagens met meerdere trailers rijden die road trains worden genoemd. Ze kunnen tot wel 54 meter lang zijn!!! Het duurt dan ook even voordat je er eentje hebt ingehaald!
• We allebei tijdens het rijden een kleine tornado hebben moeten trotseren!
• We kamelen, struisvogels en een dingo hebben gezien!
• We 90 kilometer terug hebben moeten rijden naar het laatste benzinestation, omdat we de eerstvolgende niet meer zouden halen. Het lichtje brandde al gevaarlijk rood toen we daar weer aankwamen. Je kunt wel raden hoe gezellig het toen was in de camper… 😉
• Wielen van winkelwagenkarretjes bij sommige supermarkten blokkeren als je een grens overgaat… Niet lachen, we hebben ontzettend geklungeld om onze volgeladen kar naar de auto te krijgen… 😉
• Er in Australië zoetwaterkrokodillen en zoutwaterkrokodillen (salties) leven. De salties zijn het gevaarlijkst en vallen mensen aan. Ze springen zelfs uit het water om je te pakken te krijgen.
• We in 4 weken tijd ruim 10.000 kilometer hebben afgelegd!
• We gelukkig geen kangoeroe onder de camper hebben gehad, maar wel veel vogels op de motorkap. De tussenstand is Raymon 4 en Nathalie 5! 😉