Filipijnen - Negros - Siquijor - Cebu - 18-11-2017 t/m 29-11-2017

Dauin - PADI Open Water 

Na Puerto Princesa zijn we via Cebu doorgevlogen naar Dumaguette. Net onder Dumaguette op het eiland Negros ligt het plaatsje Dauin. Daar hebben wij drie dagen gewerkt aan onze PADI. Gelijk de avond dat we aankwamen (zaterdag 18 november) kregen we de theorieboeken en moesten we hoofdstuk 1 doornemen om de volgende ochtend van start te kunnen. Bij elk hoofdstuk zat een video ter visuele ondersteuning van de tekst en we moesten een vragenlijst invullen ter evaluatie. ’s Ochtends hebben we eerst de theorie nog een keer doorgenomen en uitgelegd gekregen en vervolgens hebben we alle benodigdheden voor het duiken opgezocht, waaronder een wetsuit, een BCD (Buoyancy Control Device)/trimvest, laarsjes, flippers en een duikbril. Ook kregen we een riem met gewichten eraan die ervoor zouden zorgen dat we naar beneden konden komen. Toen volgde de eerste uitleg over hoe we onze duikfles aan moesten sluiten op onze BCD en op de regulator (ademautomaten). Een BCD zorgt ervoor dat je in het water en aan het oppervlak je drijfvermogen kunt regelen. Toen alles goed zat en we de laatste safety-check hadden gedaan konden we richting de zee. Een van de voordelen aan hier leren duiken is dat je gelijk de zee in loopt via het strand in plaats van dat je eerst in het zwembad gaat oefenen. Zo leer je gelijk hoe het voelt in zout water en zie je ook nog eens mooie vissen om je heen. Nathalie raakte de eerste keer zo diep onder water licht in paniek. Het voelt ook zo raar om daar opeens te kunnen ademen. Na gerustgesteld te zijn aan het oppervlak ging het daarna gelukkig prima. We moesten allerlei oefeningen doen zoals je mondstuk uitdoen, en met je rechterhand weer pakken en indoen. Of je masker vol laten lopen met water en weer klaren. Ook een stuk zwemmen zonder je masker kwam aan de orde. Uiteraard leerden we ook wat te doen in geval van nood, dus de ademautomaat van je buddy overnemen met alle gebaren die daarbij horen. ’s Middags deden we onze eerste open water duik. We moesten nog goed oefenen met het reguleren van ons drijfvermogen onder water. Niet te dicht op het koraal, maar ook niet te ver erboven, best lastig!

Voor dag twee moesten we de theorie beheersen van hoofdstuk 2 en 3. Die ochtend hebben we de vier overige confined water dives gedaan. Dit zijn de duiken waarbij we de bijzondere oefeningen deden. Dit waren weer oefeningen om ons drijfvermogen beter te beheersen en wat te doen in geval van nood. ’s Middags volgde open water dive 2 en ’s avonds hebben we de laatste twee hoofdstukken gelezen. Althans, we hebben de taken verdeeld, Raymon een hoofdstuk en Nathalie een hoofdstuk en dan aan elkaar uitleggen, want het was best taaie stof na een hele dag duiken en nieuwe indrukken.

Dag drie was de dag waarop we de laatste twee open water dives deden en waarop we ons examen moesten maken. Het duiken ging steeds beter en onze armen gebruikten we amper meer. Tot we in de middag ontzettende tegenstroming hadden en we binnen een half uur door onze lucht heen waren. Je mag je handen eigenlijk niet gebruiken tijdens het duiken, maar op dat moment waren we net een stel zeehonden! We kregen toen ook onze eigen duikcomputers (horloge) mee en konden precies zien hoe diep we waren geweest, heel cool! We mogen nu duiken tot een diepte van 18 meter.

Het examen hebben we beide ruim gehaald en nu zijn we officieel certified open water divers!!

                  ​   ​

Apo Island

Op donderdag 23 november zijn we met een boot naar Apo Island gevaren om daar drie duiken te gaan maken. Het koraal is daar echt prachtig en we hebben mega schildpadden gezien! Ook van die enge palingachtigen en dan niet degene die in de poel leven, maar echt van de grote, dikke met dichtklappende bekken. Ook hebben we nemo’s, clownfishes, puffers, waterslangen, zeeslakken en een octopus gezien. Hele gave ervaring!

's Avonds zijn we naar Dumaguette gereden om geld te pinnen en daarna zouden we gaan eten. De chauffeur van de tricycle wist wel een leuk tentje en omdat we geen zin hadden om hem teleur te stellen, lieten we ons daar nog heenbrengen. Dit eindigde in een super leuke avond met heerlijk eten, een ontmoeting met een stel dat ieder al meer dan duizend duiken had gemaakt, een tweede prijs met de pubquiz (van de twee teams 😉) en een gratis cocktail! 

Siquijor

Na het duiken was het tijd voor wat ontspanning, want je zal maar moe worden van al dat onderwaterzwemmen. 😉 Siquijor is zoals jullie op de foto’s zien een heel mooi, relaxt, paradijselijk eiland. We sliepen hier in een huisje direct aan een hagelwit strand met een super mooie zonsondergang. Ook was dit eiland perfect voor het huren van een scooter en zo hebben we in een dag het hele eiland in de rondte gereden langs watervallen, uitzichtpunten en tot slot weer een zonsondergang op een verlaten strand. Ultiem genieten!

Oslob

Met een groot schip zijn we vervolgens vanaf Siquijor naar Oslob gereisd. In Oslob is er de mogelijkheid om met walvishaaien te zwemmen. Dit hebben wij gedaan op maandag 27 november. Om 5.45 uur ’s ochtends werden we opgehaald en om 6.15 uur lagen we in het water met deze geweldig grote dieren! Wat een ervaring was dat zeg! De walvishaaien worden in Oslob gevoerd wat dus eigenlijk tegen het natuurlijke ecosysteem in gaat. Walvishaaien migreren en komen normaal gesproken niet in zulk ondiep water. We hebben daarom lang getwijfeld of we het wel zouden doen, maar aangezien dit misschien de enige kans in ons leven is dat we ze konden zien, hebben we het gedaan. En zonder spijt want het was fantastisch!! Van te voren kregen we een uitleg en we kregen te horen dat we minimaal 4 meter afstand van de beesten moesten houden. Een enorme geldboete of 4 tot 6 maanden in de gevangenis is de straf als je de walvishaai opzettelijk aanraakt. Toch was er geen ontkomen aan. Ze zwommen vaak recht op ons af en tot grote schrik van Nathalie zwom er zelfs een tegen haar knie aan. Zo’n groot beest vlak onder je door zien zwemmen leidde toch wel even tot lichte paniek! Je weet echt niet wat je ziet! Na een half uur werden we met een bootje weer teruggebracht naar het strand. Dit zullen we niet snel vergeten!

Na Oslob zijn we via Cebu teruggevlogen naar Manila en momenteel zitten we op de luchthaven te wachten tot onze vlucht naar Nieuw-Zeeland gaat boarden. We hebben ontzettend genoten van alle bijzondere dingen die we hebben meegemaakt tijdens onze reis door de Filipijnen. En dan te bedenken dat dit pas het begin is van alles wat we nog mee gaan maken tijdens deze zeven maanden.

We hebben al besloten zeker nog een keer terug te keren naar de Filipijnen, want we moeten nog duiken met scheepswrakken in Coron en naar de Chocolate Hills in Bohol en ook het canyonering lijkt ons erg gaaf! 😉

“HAPPINESS is … making plans for the next vacation in middle of an existing one.”

Wist je dat:

• We tijdens elke duik minstens één schildpad hebben gezien.
• De moeilijkste keuze die je moet maken tijdens een wereldreis is welk boek je nu weer moet gaan lezen.
• Voor de eerste keer duiken best heel erg eng is!
• Filipino's heel goed Engels spreken (beter dan wij)!!!
• Ze hier mega veel soorten Cornetto hebben!
• Aziaten een hele zwakke maag hebben.... ieeel!
• Iedereen hier hanen heeft om een extra zakcentje te verdienen met hanengevechten.
• Wij ons totaal hebben aangepast aan deze cultuur en op de scooter net zo hard toeteren tijdens het inhalen. Toetoetoeterrrrrrr!
• Het erg gevaarlijk is voor toeristen op de zuidelijkste eilanden, zoals Mindanao en de Sulu-eilanden wegens ontvoeringen, drugs en criminaliteit.
• Wij 1,5 uur heen en 1,5 uur terug in een tricycle hebben gezeten om een werkende pinautomaat te vinden.
• Ze in de Filipijnen heel christelijk zijn en dol op kerst. Overal hing begin november al kerstverlichting en in elke winkel is volop kerstmuziek te horen. Op de luchthaven werd Raymon zelfs fijne kerstdagen gewenst toen hij de wc uitliep. 😉